-
1 równać
równać [ruvnaʨ̑]I. vtrównaj krok! mil im Gleichschritt marsch!3) ( stawać w linii) ausrichtenrównaj w bok! mil richt[et] euch!4) z\równać coś z ziemią etw dem Erdboden gleichmachenII. vr1) ( dawać wynik)dwa plus dwa równa się cztery zwei und zwei ist [gleich] vier2) ( stawać w szeregu) sich +akk [aus]richten3) ( doganiać kogoś) einholen, erreichen\równać się z kimś jdm gleichkommen, an jdn heranreichennic nie może się z tym \równać das kann von nichts übertroffen werden
См. также в других словарях:
równać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, równaćam, równaća, równaćają, równaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że powierzchnia czegoś staje się równa, gładka, płaska; wyrównywać; niwelować : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niwelować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, niwelowaćluję, niwelowaćluje, niwelowaćany {{/stl 8}}– zniwelować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać powierzchnię jakiegoś terenu do jednego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równać — ndk I, równaćam, równaćasz, równaćają, równaćaj, równaćał, równaćany 1. «czynić równym, gładkim, płaskim, prostym, wygładzać, prostować; wyrównywać, niwelować» Równać powierzchnię czegoś. Równać plac, teren pod budowę. Równać pagórki, wzgórza. ◊… … Słownik języka polskiego
